Politici zijn oud en praten moeilijk

Vrijwel alles wat met politiek te maken heeft, vinden jongeren langdradig, suf en oninteressant. Ook de stijl van de politiek spreekt hen niet aan: politici zijn lelijk en dik, dragen saaie en formele kleding, hebben geen uitstraling, zijn oud en praten moeilijk.

Popularisering verandert hier niets aan. Jongeren vinden het niet serieus als premier Balkenende op een skateboard staat en vinden dat een optreden van Wouter Bos bij de TMF-Awards niets met zijn standpunten te maken heeft. Jongeren vinden in het algemeen namelijk dat bij politiek de inhoud voorop moet staan. Dat concludeerde Chris Aalbers, die in 2006 promoveerde met zijn proefschrift 'Aantrekkelijke politiek'. In vier jaar tijd is er weinig veranderd.

Er valt jongeren weinig te verwijten. Politici spreken nou eenmaal een andere taal dan de doorsnee jongere. Het taalgebruik is ontoegankelijk voor de gemiddelde VMBO/MBO-student. Het is dan ook de onwetendheid en soms ook ontevredenheid die hun mening kleurt. Als er onvrede heerst moet altijd iemand het zwarte schaap zijn. 'Het zijn toch allemaal zakkenvullers, die politici', is veelal de gedachte. 'Ze gaan lekker uit eten en maken snoepreisjes van onze belastingcenten. Bovendien, waarom zou ik gaan stemmen? Mijn vader werkt iedere dag keihard voor een paar lullige centen. Daar verandert ook niets aan.'

Sommige politici weten handig gebruik te maken van dergelijke gedachtengangen en krijgen het wel voor elkaar een percentage jongeren aan hun morele verplichting te laten voldoen. Dat heeft echter niet altijd iets te maken met de werkelijke behoefte van deze volgers. De visie van zowel deze politici als de volgers is weinig doordacht, als er al een visie achter schuilt. Om deze jongeren te voorzien van op hen toegespitste informatie, is er voor de media een grote rol weggelegd. De boodschap mag zeker inhoud hebben, zolang deze maar toegankelijk en zeker niet saai, suf en langdradig wordt voorgeschoteld.

Jongeren behoren tot een van lastigste doelgroepen voor partijen die contact met hen willen maken. Ze hebben de wijsheid in pacht, een hekel aan met-vingertjes-wijzende- boodschappen en moeten niets weten van oude mensen die doen alsof ze jong zijn. Maar vergis je niet, jongeren zijn zeker niet dom! Onwetendheid en domheid willen nogal eens met elkaar worden verward en gaan niet per definitie hand in hand. Onwetend ben je als je niet volledig op de hoogte ben, niet alles weet. Dom wordt in de volksmond vaak gebruikt voor mensen met een laag IQ. Taak van de media is dan ook jongeren te laten weten. Weten is kennis, kennis is macht. En gelukkig hij die kennis heeft van de geschiedenis Geen macht zonder visie, maar de macht om veranderingen door te voeren waar de maatschappij werkelijk behoefte aan heeft.